iPad van de baas is belast

Verstrekkingen, die in het algemeen niet als beloningsvoordeel worden ervaren, vallen niet onder het -ruime- loonbegrip van de loonbelasting. Daarbij dient nog wel gelet te worden op de geldende normeringen en beperkingen. Zo geldt voor verstrekkingen van telefoon, internet en dergelijke communicatiemiddelen als voorwaarde dat het zakelijk gebruik van meer dan bijkomstig belang moet zijn om onbelast te zijn. Voor computers geldt dat deze alleen dan vrijgesteld verstrekt kunnen worden als zij geheel of nagenoeg geheel zakelijk gebruikt worden.

Een werkgever gaf aan alle werknemers een iPad. De werkgever vindt dat een iPad een met een telefoon vergelijkbaar communicatiemiddel is en dus onbelast verstrekt moet kunnen worden. De staatssecretaris van Financiën heeft in een besluit uit 2007 smartphones als communicatiemiddelen aangemerkt. De werkgever voerde aan dat bij een iPad de communicatiefunctie centraal staat. De Belastingdienst deelde deze opvatting niet. Naar de mening van de Belastingdienst moet onderscheid worden gemaakt tussen telefoons en dergelijke communicatiemiddelen enerzijds en computers en dergelijke anderzijds. In deze opvatting zijn de omvang van het beeldscherm en de invoermogelijkheden bepalend voor het onderscheid. Zijn deze geschikt voor langdurig gebruik dan is indeling als computer voor de hand liggend. Dat een iPad kan worden gebruikt om te telefoneren wil niet zeggen dat een iPad een telefoon is.

De rechtbank Haarlem is van oordeel, dat, gelet op de vele andere gebruiksmogelijkheden, de communicatiefunctie van een iPad geen centrale rol speelt en een iPad dus geen telefoon is. Gezien het formaat, het geheugen en de gebruiksmogelijkheden lijkt een iPad meer op een kleine computer die ook geschikt is voor verschillende vormen van communicatie.
Deze kwalificatie heeft tot gevolg, dat de verstrekking alleen dan belastingvrij is als de iPads voor 90% of meer zakelijk zouden worden gebruikt. Aan dat criterium was niet voldaan.